Dames 2 sleept met een tas vol punten
De afgelopen tijd zijn we ongeslagen. Sterker nog, we hebben enkel de allereerste wedstrijd van het seizoen verloren. En de punten blijven maar opstapelen, we kunnen ze bijna niet meer tillen!
Het seizoen begon voor ons minder goed. Maud ging op de training door haar knie en is helaas de rest van het seizoen bezig met haar herstel. En iedereen moest uiteraard ook weer wennen, na een jaar niet volleyballen, dus dat we de eerste wedstrijd verloren is eigenlijk helemaal niet raar. Maar toen we weer wat meer getraind hadden samen, begon het lekker te lopen, en we hebben inmiddels onze draai helemaal gevonden. We begonnen het seizoen met twee spelverdelers in het team. Jet wilde zich wel omscholen tot diagonaal, wat ze ook uitstekend blijkt te kunnen, zodat Christine zich volledig op spelverdelen kan richten. Nynke, Lisa en Simone zijn ook flexibel en doen het goed op buiten of midden. Matty is al jaren onze trouwe midden, en Nina heeft haar plekje helemaal gevonden op buiten. En dan hebben we nog onze trouwe trainer/coach Ben, die we de laatste tijd wel een beetje missen omdat hij soms onze wedstrijden niet kan bijwonen.
We staan dus nu al een tijdje tweede! En toen kwam afgelopen zaterdag de wedstrijd tegen de nummer 3, de Setfighters. Na drie wedstrijden met invallers gespeeld te hebben (Sandra, Maartje en Anouk bedankt), waren we nu eindelijk weer eens compleet, dus we waren klaar voor deze knaller! Helaas heeft Matty wel een lichte schouderblessure, waardoor we Pien nog hebben meegevraagd. Zij heeft ons uitstekend mentaal gesteund vanaf de bank, waarvoor dank.
De wedstrijd begonnen we met Matty op de bank om haar arm rust te geven. De speelsters uit Zaandam begonnen de wedstrijd matig en wij pakten al gauw een flinke voorsprong in de eerste set. Maar we wisten dat we ze niet moesten onderschatten, ze konden niet voor niks derde staan. En inderdaad, al gauw gingen ze beter spelen. Ze pakten veel punten met slim spel, en wij lieten ons daar even door verassen. Zo verloren we de eerste set. Maar wij herpakten ons, en gingen weer meer ons eigen spel spelen. Door zelf met lef te spelen, kwamen we er beter in, en wonnen we de tweede set. De wedstrijd bleef spannend verlopen. Zij waren slim, en hadden veel, en wij waren sterk, en hadden ook veel. We hebben dan ook meerdere belachelijk lange rally’s gespeeld. Toch trokken wij dan vaak aan het langste eind, wat goede moed gaf.
De derde set verloren we helaas toch nipt, waardoor de vierde set maar eens wat anders moesten proberen. Matty had nog frisse energie om de dames uit Zaandam op hun plek te zetten, en kwam erin op midden en Nynke ging naar de buitenpositie. Ook op buiten wist Nynke veel te scoren, en Matty speelde ook prima ondanks haar blessure. Jarenlang van Simone kunnen afkijken hoe je een onderhandse service toch dreigend kunt laten zijn, kwam nu goed van pas, en aan het net had Christine gelukkig genoeg scorende aanvallers om Matty’s schouder enigszins te ontlasten. De vierde set leek het wel alsof we speelden om wie de beste conditie had. Beide ploegen begonnen uitgeput te raken, waardoor er aan beide kanten van het net veel gerommeld werd. Maar ook rommelend kun je scoren, en wederom bleken wij te winnen op uithoudingsvermogen. We wonnen de vierde set met 25-15 en konden zo vol goede moed de vijfde set ingaan, die we ook overtuigend konden winnen met 15-11. Na een wedstrijd van meer dan twee uur waren we allemaal erg moe, maar voldaan, en we zijn zeker van plan deze winnende lijn door te zetten! Hopelijk is onze coach Ben er volgende keer ook weer bij.
